به گزارش سایت ورزش بانوان؛ کمتر از یک ماه از لژیونر شدن بانوان کشورمان مائده برهانی و زینب گیوه در لیگ والیبال زنان بلغارستان می‌گذرد و در این مدت نه چندان طولانی هم اسم این والیبالیست‌ها بیش از پیش در رسانه‌ها شنیده شده و هم مسیری جدید به روی ورزش زنان ایران گشوده شده است.
اگر تا سال پیش مائده برهانی ، شناخته‌ترین بازیکن تیم ملی ایران در آسیا محسوب می‌شد حالا توجه رسانه‌ها او را به یکی از سرشناس‌ترین ورزشکاران ایرانی تبدیل کرده تا جایی که مهم‌ترین خبرگزاری‌ها و وب سایت‌های بین‌المللی دوست دارند در مورد او مطلب منتشر کنند. زینب گیوه هم که تا دیروز به عنوان کاپیتان تیم ملی فقط مورد توجه جامعه والیبال بود حالا مخاطبین بیشتری روبرو خواهد شد.
البته زنان ورزشکار ایران پس از انقلاب بارها و بارها به چنین هدفی نزدیک شده بودند، به خصوص در فوتبال و فوتسال بانوان. مریم رحیمی، فوتبالیست ملی پوش و بهناز خیاط ، نیلوفر اردلان ، فاطمه اعتدادی فوتسالیست‌های ایرانی هم درچند سال اخیر پیشنهاداتی برای لژیونرشدن در تیم‌های اماراتی ، اسپانیایی و قطری داشتند اما شرایط برایشان آن‌گونه پیش نرفت. ملی پوشان پینگ پنگ همچون ندا شهسواری و مریم صامت نیز در سکوت خبری به دلیل پایین بودن دستمزدهای لیگ ایران بارها بازی در تیم‌های عراقی به عنوان بازیکن میهمان، را تجربه کرده‌اند.
لژیونر شدن بانوان در ایران آنقدرها کار آسانی نیست و محدودیت‌های خودش را دارد. از یک سو پیشنهادهای تیم‌های خارجی به زنان ورزشکار با مبالغی اندک است و از سوی دیگر مساله حجاب مهم‌ترین مانعی است که این‌گونه پیشنهادها را به سرانجام نمی‌رساند. مائده برهانی و زینب گیوه هم در مسیر لژیونر شدن با این موانع روبرو بودند و به همین دلیل یکی از شرایط اصلی حضورشان در تیم “شومن کلاب” بلغارستان داشتن حجاب بود. شرطی که بعد از مدتی تیم بلغاری آن را پذیرفت و مائده اولین والیبالیست زن لژیونر با حجاب ایران لقب گرفت. زینب گیوه، کاپیتان تیم ملی والیبال ایران هم بعد از چند هفته به هم تیمی‌اش در لیگ بغارستان پیوست.
حالا اینجا باید پرسید که آیا لژیونر شدن بانوان والیبالیست ایران تاثیر مثبتی در ورزش زنان دارد؟ در شرایطی که پای ورزشکاران زن ایران به لیگ‌های خارجی باز شده انتظار می‌رود به غیر از رسانه‌ها، توجه سرمایه داران و تیم داران داخلی هم به ورزش زنان بیشتر شود روندی که می‌تواند باعث حرفه‌ای‌تر شدن لیگ‌های زنان در ایران باشد. جایی که تیم‌های بانوان به دلیل عدم دریافت حمایت از سوی اسپانسرها به طور سریالی در حال انحلال و کناره گیری از مسابقات لیگ هستند.
این توجه رسانه‌ای می‌تواند نتیجه‌ای مطلوب برای ورزشکاران زن ایران داشته باشد و به مدیران یادآوری کند که اقداماتشان در قبال این بخش از جامعه ورزش بیش از گذشته مورد توجه است. جایی که افتخارآفرینی بانوان بیشتر از آقایان کشورمان در جهان سروصدا به‌پا می‌کند. ورزش زنانی که از المپیک لندن روند رو به رشد خود را آغاز کرده و با مدال آوری در المپیک ریو خودش را به اثبات رسانده حالا با لژیونری والیبالیست‌هایش نشان داده که می‌خواهد بیش از پیش در میادین بین‌المللی شناخته شود.
در این مسیر اگر وزارت ورزش ایران و فدراسیون‌های ورزشی کشور عدالت را بین ورزش مردان و زنان برقرار کنند و با حمایت‌های مالی امکانات ورزشی لازم را برای ورزشکاران زن فراهم کنند قطعا در بین نیمه زنان جامعه محبوب خواهند شد.
در عین حال تاثیر دیگر حضور والیبالیست‌های زن ایران در لیگ‌های خارجی در ورزش ایران می‌گذارد، ایجاد انگیزه برای لژیونر شدن بانوان ورزشکار کشورمان است. اگر چه حمایت از ورزش زنان در ایران هنوز فاصله زیادی با شرایط ایده آل دارد اما وقتی پای ورزشکاری به میدانی بین‌المللی باز می‌شود، می‌توان گفت نه تنها او بلکه تمام ورزشکاران ایرانی هم به دنیا معرفی می‌شوند.
