به گزارش پایگاه خبری ورزش بانوان، آوا جوادی متولد ۲۷ آبان ۱۳۷۷، دختر اسکی باز ایرانی که تنها نماینده ایران در رقابتهای المپیک زمستانی جوانان بود. علی رغم شروع و پیشرفت فوق العادهی این ورزشکار بااستعداد، مدت زیادی است که دیگر نامی از او در فضای مجازی و محافل ورزشی برده نمیشود. آن هم در شرایطی که مسابقات المپیک زمستانی را در پیش داشتیم، آوا جوادی حتی در مسابقات انتخابی المپیک زمستانی شرکت نکرد.
آوا جوادی در گفت و گویی که با “ورزش بانوان” داشت درباره وضعیت خودش توضیحاتی داده است که در ادامه میخوانید:
بدون اعتراض اسکی را کنار گذاشتم
بلافاصله بعد از المپیک ۲۰۱۶ جوانان در مسابقات اسکی کشوری در شیراز شرکت کردم ولی بعدترها مسائل زیادی اتفاق افتاد که به غرورم برخورد. بعد از مسابقات شیراز قرار شد اردوی انتخابی تیم ملی اسکی بانوان در تابستان برگزار شود.
علی رغم اینکه انتظار میرفت من هم جایی در بین اسامی اردونشینان داشته باشم با توجه به اینکه در مسابقات شیراز هم مقام آورده بودم اما نامم در لیست نبود. من که تمام سختیهای این رشته را جان خریده بودم از همان جا اسکی را کنار گذاشتم و به کسی اعتراض نکردم.
رقابت در المپیک زمستانی آرزوی آوا جوادی
رقابت در المپیک زمستانی آرزوی همه ما اسکی بازان است. سطح اسکی کشور ما پایین است اما این نشان دهنده این موضوع نیست که اسکی بازی کردن در ایران سخت نیست. کسانی که در ایران اسکی میکنند بیشتر از هر جای دیگر در دنیا به این رشته علاقه دارند.
هزینههای سرسام آور اسکی و سوختن استعدادها
هزینهها زیاد است و وقتی یک نفر ملی پوش میشود مبلغ کمی از فدراسیون دریافت میکند. اسپانسرهایی که نزدیک اعزام به مسابقات المپیک ورزشکاری را حمایت میکنند، باید از مدتها قبلتر او را مورد حمایت مالی قرار دهند. در تمام دنیا اسپانسرها یک پدیده را از سنین پایین پشتیبانی میکنند، شاید هم آن طور که باید و شاید دیده نشوند اما حمایتش میکنند.
در ایران جور دیگری با این استعدادها برخورد میشود، آنهم وقتی عضو تیم ملی شدند، تنها نزدیک به اعزام شاید یک اسپانسر حمایت کند و بعد از بازگشت سراغی از ورزشکار نمیگیرند. مسئولان چه بهتر است این اسپانسرها را برای حمایت دائمی جذب کنند که تعدادشان هم کم نیست.
شرط پرداختن به ورزش اسکی: استعداد+پول
وقتی از نزدیک به زندگی اسکیباز خیره شوید، متوجه میشوید که از تمام هزینههای که میتوانسته برای تفریح و دانشگاه یا هر چیز دیگر بپردازد، برای اسکی و تجهیزات آن صرف کرده است.
مغازههایی که تجهیزات اسکی میفروشند محدود هستند اگر با چند نفر از این مغازه داران صحبت کنید اسامی ملیپوشانی را میآورند که با چک و اعتبار شخصی خودشان از آنها تجهیزات اسکی خریدهاند.
با این تفاسیر کسی که به صورت حرفهای قصد فعالیت در اسکی را دارد منهای استعداد اگر از نظر مالی شرایط بسیار خوبی ندارد ادامه فعالیتش در این رشته بسیار سخت خواهد بود و حتی غیر ممکن.
مشکلات سلامتی برای اسکی بازان
دیگر مشکلی که اسکیبازان با آن درگیر هستند این است که تا جایی که ممکن است قبل از المپیک با آمپول و قرص و فیزیوتراپی خودشان را سرپا نگه میدارند. تیم ملی اسکی ما حتی یک ماساژور ندارد و بچهها چه بخواهند و چه نخواهند مشکلات دیسک کمر و سیاتیک دارند.
با این حال حتی اگر به عمل نیاز داشته باشند از آن گریزانند؛ منهای هزینههای بالای این عملها میدانند دیگر بعد از عمل حتی همین مبلغ ناچیز را هم دریافت نمیکنند.
عاطفه احمدی میکائیلا شیفرین ایران است/ دیگر باید به دنبال نتیجه بود
عاطفه احمدی فوق العاده است و مطمئنا در المپیک زمستانی ۲۰۲۲ میتواند جزو ۱۰ نفر اول باشد. او میکائیلا شیفرین ایران است. البته اگر تابستان رها نشود، بدنسازی انجام دهد و بقیه ماههای سال چه در ایران و چه در خارج از ایران تمرینات اسکی را پشت سربگذارد.
طبق روال تمرینات اسکی در همه جای دنیا به این صورت است، ۲۱ روز تمرین بدنسازی، ۲۰ روز اسکی در برف، ۴ روز استراحت؛ این روند ادامه دارد و هر دفعه هم به مراتب سنگینتر از قبل پیگیری میشود تا نزدیک به مسابقات به اوج خود میرسد.
این در حالی است که این سومین دوره است بانوان کشورمان در مسابقات المپیک زمستانی شرکت میکنند و ما همچنان انتظار نتیجه نداریم. اگر بعد از سوچی فروغ عباسی را رها نمیکردند، الان میشد از او انتظار نتیجه داشت.
آوا جوادی و دغدغه نداشتن کاپشن و شلوار در المپیک زمستانی جوانان
من وقتی به المپیک زمستانی جوانان رفتم حتی کاپشن شلوار مخصوص اسکی را هم به من ندادند و در عوض گفتند به خودت تلقین نکن که تجهیزاتت تکمیل نیست بعضیها معتقدند که برخی لباسها هرچند قدیمی و ژنده برایشان شانس میآورد. از المپیک برگشتم تمام تجهیزاتم غیر قابل استفاده شده بود اما تجهیزات جدید در اختیارم نگذاشتند.
به اسکی برمیگردم اما به صورت انفرادی در مسابقات شرکت میکنم
تمام این مسائل باعث شد که الان مدتهاست از اسکی فاصله گرفتهام. حتی تفریحی هم بازی نمیکنم اگرچه دلم برای این ورزش تنگ شده است. اما اگر بعد از این بازی کنم به صورت انفرادی خواهد بود و نه به صورت تیمی. عاشق کشورم ایران هستم و این عشق و علاقه بعد از پرچم دار شدن در المپیک زمستانی چندین برابر شد. در برابر کشورم احساس مسئولیت میکنم.
الان در یک شرکت کار حسابداری انجام میدهم و دانشجو هستم. خانواده من همیشه حمایتم کردند و پدرم اسپانسرم بوده. عاشق ورزش هستم و حتی برای مسابقات انتخابی المپیک هم وسوسه شدم که شرکت کنم اما منصرف شدم و از تلویزیون مسابقات را تماشا کردم.