به گزارش پایگاه خبری ورزش بانوان؛ الهه احمدی تیرانداز زن ایرانی متاهل است، یک پسر دارد و با این حال ورزش حرفه‌ای را در بالاترین سطح دنبال می کند. تازه‌ترین کامیابی وی کسب مدال نقره بازی‌های کشورهای اسلامی در باکو بود. در ادامه گفتگوی الهه احمدی را با برنامه ایران دخت شبکه ورزش می‌خوانیم:
ورود الهه احمدی به دنیای تیراندازی
کنکور قبول نشدم، پدرم ارتشی بود و مجبورم کرد به کلاس تیراندازی بروم. وارد دنیای تیراندازی شدم اما اصلا به آن علاقه نداشتم، با اکراه در کلاس‌ها شرکت می‌کردم. بعد از ۶ ماه که تیراندزای می‌کردم، مسابقاتی با حضور پیشکسوتان ارتش برگزار شد من هم در این مسابقات تیراندازی کردم و متوجه عکس العمل بقیه شدم؛ دانستم استعداد دارم. از همین جا بود که تصمیم گرفتم جدی به تیراندازی فکر کنم و الان ۱۴ سال است عضو تیم ملی تیراندازی بانوان هستم.
پدر ارتشی الهه احمدی
خوشبختانه به واسطه ارتشی بودن پدرم، نظم خاصی در خانواده ما برقرار است و همگی در مسیر موفقی در زندگی قرار گرفتیم.
آرامش بخش بودن تیراندازی در زندگی الهه احمدی
برای جذب بیشتر این آرامش در زندگی، در حد نیاز از اینترنت و فضای مجازی استفاده می‌کنم، سعی می‌کنم در زندگی کسی دخالت نکنم و زندگی شخصی خودم را بیشتر مدیریت کنم اما هستند کسانی که با نیت بد در زندگی دیگران سرک می‌کشند.
بازی‌های آسیایی جاکارتا ۲۰۱۸ و مسابقات کسب سهمیه المپیک
قبل از بازی‌های آسیایی جاکارتا، در بازی‌های تدارکاتی آلمان و کره جنوبی شرکت می‌کنیم. مسابقات کسب سهمیه المپیک توکیو ۲۰۲۰ دو روز بعد از بازی‌های جاکارتا است و در کره جنوبی برگزار می‌شود. بیشترین تعداد سهمیه المپیک در کره جنوبی توزیع خواهد شد. اما هنوز عضویت من در تیم ملی تیراندازی ایران قطعی نیست چرا که خوشبختانه شرایط تیراندازی در ایران بهبود پیدا کرده و نسبت به قبل بهتر شده است. با وجود تیراندازان جوان و خوش آتیه باید بتوانیم از پس رکوردگیری در داخل ایران بر بیاییم.
مدال المپیک در قبال فضای حرفه‌ای
پشت پرده تیم ملی تیراندازی بانوان کادر گسترده‌ای وجود دارد، از روانشناس و بدنساز گرفته تا مربی تیم. اگر مسئولی صدای من را می‌شنود، باید بداند برای اینکه الهه احمدی و دیگران شانس بالایی برای مدال المپیک داشته باشند باید فضایی حرفه‌ای مهیا شود.
امیدواری به آینده
رنک ۱۲ تیراندازی زنان جهان را دارم، به آینده امیدوار هستم، قول کسب مدال نمی‌دهم چرا که همه می‌دانند شرایط ورزش‌های انفرادی بسیار سخت است. از پدرو مادرم و همسرم سیداصغر نوربخش ممنونم که تمام این سال‌ها کنارم بودند و هستند.
