به گزارش پایگاه خبری ورزش بانوان، امسال یکی از سال‌های خوب برای ورزش زنان ایران بود. سالی که سرآغاز موفقیت‌هایش برطرف‌شدن مشکل پوشش بانوان بسکتبالیست بود. زنان و دختران این رشته که از بعد انقلاب، به دلیل داشتن پوشش اسلامی از حضور در هر رویداد بین‌المللی محروم بودند، توانستند بعد از ٣٩ سال طلسم این محرومیت را بشکنند. بازی نمادین دو تیم باشگاهی گاز تهران و کوشاسپهر سبلان در سالن بسکتبال سه‌هزارنفری مجموعه ورزشی آزادی تهران، دیدار سرنوشت‌سازی بود که بالاخره به سال‌ها رؤیای دست‌نیافته این زنان رنگ حقیقت داد. جایی که ناظر فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) با تماشای این دیدار، با ارائه گزارشی مثبت از حجاب بانوان بسکتبالیست ایرانی، جواز ورود آنها را به مسابقات آسیایی و جهانی صادر کرد. به بهانه این موضوع پای صحبت سعیده علی، عضو تیم‌های ملی بسکتبال پنج و سه‌نفره بزرگسالان نشسته‌ایم. در ادامه گفت‌وگوی او را با «شرق» می‌خوانید.
به نظر می‌رسد امسال باید بهترین سال ورزشی برای بانوان بسکتبالیست ایران باشد… .
بله، دقیقا همین‌طور است که می‌گویید. شما نمی‌دانید که ما چه سال‌های سختی را پشت‌سر گذاشتیم. اردوهای تیم ملی برگزار می‌شد اما بدون هیچ شور و هیجان و انگیزه‌ای. چون هیچ هدفی نداشتیم. مسابقه‌ای نبود که بخواهیم در آن شرکت کنیم. فقط تمرین می‌کردیم. در همین تمرین‌ها با امید خادم هادوی، سرمربی تیم که واقعا دانش بالایی در بسکتبال دارند، حاضر می‌شدیم. چیزی از سال نگذشته بود که گفتند قرار است نماینده فدراسیون جهانی بسکتبال به ایران بیاید تا تکلیف حجاب ما را نهایی کند.
این بازی انجام شد و خدا را شکر طولی نکشید که خیلی زود خبر شادی به ما دادند. مطمئن باشید که نتیجه این خبر خوب را در سال آینده خواهید دید. امسال به دلیل اینکه تازه موافقت فیبا انجام شده بود، نتوانستیم حضور پررنگی در مسابقات داشته باشیم. تنها مسابقه‌ای که در آن شرکت کردیم، بازی‌های داخل آسیایی ترکمنستان بود که تیم سه‌نفره در آن حضور پیدا کرد. شروع جدی کار بانوان بسکتبالیست در رقابت‌های سال ٩٧ خواهد بود. کاپ آسیایی چین، جام جهانی فیلیپین و بازی‌های آسیایی جاکارتا سه رویدادی است که فدراسیون در نظر دارد تیم سه‌نفره را به آنها اعزام کند.
با وجود اینکه این اولین تجربه حضور شما در یک رویداد بین‌المللی بود اما نتیجه خوبی گرفتید… .
خود من که در این بازی‌ها شرکت نکردم اما باید بگویم که واقعا بچه‌ها نتیجه فوق‌العاده‌ای گرفتند. کسب عنوان پنجمی برای تیمی که در مقایسه با حریفان خود از نظر اردویی و تجربه عقب‌تر بود، خوب بود. خود ما انتظار چنین نتیجه‌ای را نداشتیم. دلیل موفقیت ما در ترکمنستان انگیزه بچه‌ها بود. انگیزه‌ای که با اعتماد فیبا به ما ایجاد شد.
چرا فدراسیون بیشتر برای تیم سه‌نفره برنامه‌ریزی کرده و مسابقه‌ای برای تیم پنج‌نفره در نظر ندارد؟
به نظر من ما هنوز در تیم پنج‌نفره به آن نقطه نرسیده‌ایم که بخواهیم خودمان را محک بزنیم و تیم را به مسابقات خارج از کشور اعزام کنیم. برای همین فعلا توجه‌ها به تیم سه‌نفره است. چراکه این تیم درحال‌حاضر با همان یک مسابقه‌ای که در ترکمنستان شرکت کرده، جایگاه خوبی در آسیا و جهان دارد.
کاپ آسیا اولین مسابقه شما در سال آینده است. فکر می‌کنید چه نتیجه‌ای بگیرید؟
هنوز زود است که بخواهیم انتظار مقام‌آوردن از این تیم داشته باشیم. باید فرصت دهند تا ما به تجربه لازم برسیم. به‌هرحال در همین آسیا تیم‌های قدرتمندی در بسکتبال حضور دارند. چین خودش قهرمان المپیک است. اما فکر می‌کنم در خوش‌بینانه‌ترین حالت بتوانیم جزء شش تیم اول باشیم که اگر این اتفاق بیفتد، کار مهمی انجام داده‌ایم.
اما حساس‌ترین مسابقه‌ای که دارید حضور در جام جهانی فیلیپین است. ایران در این رقابت‌ها با تیم‌های مطرحی هم‌گروه است. یکی از آنها آمریکاست. کشوری که به واسطه تنش‌های سیاسی ما با آنها، همیشه رقابت‌های ورزشی‌مان از حساسیت خاصی برخوردار بوده. اتفاق دیگر اینکه این اولین رویارویی یک تیم ورزشی زنان ایران برابر آمریکا به حساب می‌آید.
به نظرم اتفاق خیلی خوبی افتاده که ما توانستیم با تیم‌های بزرگ هم‌گروه شویم. آمریکا که مهد بسکتبال دنیاست. قطعا بازی با آمریکایی‌ها برای یک بار هم که شده در عملکرد ما تأثیر خود را خواهد گذاشت. قطعا باعث خوشحالی است که با چنین تیمی بازی کنیم. به‌خصوص اینکه به قول شما به دلیل شرایط سیاسی موجود بین دو کشور، می‌توانیم شاهد یک بازی دیدنی باشیم. تیم دومی که باید با آنها بازی کنیم، چک است.
چک هم جزء تیم‌های برتر بسکتبال جهان است. از آن هم نباید غافل باشیم. اوگاندا و اندورا هم تیم‌های آفریقایی هستند که بعید می‌دانم سطح پایینی داشته باشند. به‌هرحال این مسابقات جام جهانی است و همه با تجربه و پشتوانه می‌آیند. با توجه به این موضوع باز هم تأکید می‌کنم که انتظار نداریم در این مقطع خیلی زود به نتیجه برسیم.
بسکتبال یک بازی سرعتی و پرجنب‌وجوش است. بازی‌کردن با این لباس‌ها برایتان سخت نیست؟
چرا سخت که هست اما دیگر به نوعی عادت شده. ضمن اینکه وقتی زمان زیادی را بازی می‌کنی، سختی کمتری را احساس می‌کنی. این سختی‌ها هیچ وقت باعث نشده که عقب‌نشینی کنیم. بسکتبال همیشه برای من و هم‌تیمی‌هایم دوست‌داشتنی بوده و برای آن تلاش کرده‌ایم. ترجیحمان این است که مسائل و مشکلات بزرگ‌تر را حل کنیم. نداشتن درآمد و پشتوانه مالی اصلی‌ترین دغدغه ماست.
و حرف آخرتان… .
حرف آخرم شخصی نیست و حرف کل بانوان بسکتبالیست ایرانی است. دلم می‌خواهد حالا که مشکل حجاب ما بعد از پشت‌سرگذاشتن این همه سختی حل شده، به حال خود رها نشویم. فقط این نباشد چون تأییدیه حجاب را گرفتند، دیگر کاری نکنند. اگر به ما بی‌توجهی شود، دوباره برمی‌گردیم به سر خط. با همین شرایط تیم سه‌نفره مسیر خودش را پیدا کرده و خوب کار کرده است. برایمان مربی خوب بیاورند. تورنمنت برگزار کنند. ما نیاز به پیشرفت داریم؛ باید به خارج از کشور برویم. بازی دوستانه انجام دهیم. همین‌طور از کشورهای مسلمان دعوت کنیم به ایران بیایند. مشابه کارهایی را که برای تیم ملی فوتسال انجام می‌دهند، برایمان انجام بدهند؛ مثلا تیم روسیه را دعوت می‌کنند. تیم‌های اروپایی و آسیایی را به ایران بیاورند تا با ما مسابقه بدهند.
